Isabel wenste haar eigen praktijk te starten in of bij haar woning. In een ideaal scenario zou de praktijkruimte op langere termijn omgebouwd moeten kunnen worden tot studio, om bv. de ouders in te laten wonen wanneer ze meer aandacht en zorg nodig hebben.
De stedenbouwkundige voorschriften lieten het echter niet toe om de zonevreemde woning uit te breiden of een bijgebouw te zetten.
Dit project werd er eentje van wensen en dromen durven benoemen ook al lijken ze niet realiseerbaar, op zoek gaan naar mogelijkheden, samenwerken, bijsturen en prioriteiten bepalen om samen tot haalbare en bevredigende oplossingen te komen.
Het lijkt haast onmogelijk: op een oppervlakte van slechts 77 m² een keuken, woonkamer, eetkamer én praktijkruimte voorzien.
Wij gaan dergelijke uitdagingen graag aan en zochten én vonden een oplossing.
Als we kijken naar de bestaande indeling van de woning is de eerste, meest logische gedachte om de onhandige bergruimtes om te bouwen tot praktijk en de andere woonfuncties op dezelfde plaats te houden. Maar als we beginnen analyseren en ontwerpen, komen we al snel tot de conclusie dat dat idee technisch, financieel en architecturaal gezien niet zo ideaal is.
De oplossing vonden we al snel in de woonkamer. De grote oppervlakte was niet in verhouding met de rest van de woning en qua vorm niet ideaal om knus en praktisch in te richten. We splitsten ze op: de helft ervan wordt praktijkruimte.
Het toilet in de inkom zal dienst doen voor zowel cliënteel als het gezin, maar de voordeur werd door het gezin al nauwelijks gebruikt: wegens gebrek aan plaats voor jassen en schoenen zijn zij de achterdeur gewoon. We voorzagen in het ontwerp nog de optie om de trap te draaien richting woonkamer, om de kans dat cliënteel en gezinsleden mekaar kruisen nog te verkleinen, maar dit bleek niet nodig. Een van de kinderen is coureur, dus een plaats voor een fiets op rollen en een muur om de fiets aan de kant te hangen was belangrijker.
De oorspronkelijke wens om de praktijkruimte om te vormen tot studio is niet volledig onhaalbaar gebleken: de ruimte is net groot genoeg om een tweepersoonsbed in te plaatsen!
Een afzonderlijke kitchenette past er niet in, maar een mini koffiehoek met wasbakje kunnen met beperkte ingrepen voorzien worden door de watertoe- en afvoer van het handwasbakje in het toilet door de muur te trekken.
De woonkamer is voor het warme gezin van 5 een plek van gezellig samenzijn, languit in de zetel liggen, rusten, boeken lezen. Een televisie heeft hier geen plaats. Alhoewel de woonkamer gehalveerd is in oppervlakte, is het nu wel mogelijk om een grote zetel en een grote ligbank op maat te plaatsen. De zithoek ligt niet meer, t.o.v. de keuken, achter een hoek, wat veel aangenamer aanvoelt.
De wand tussen woonkamer en praktijkruimte is opgebouwd uit hout met bovenaan figuurglas, wat beide ruimtes iets luchtiger, lichter en warmer maakt dan een gemetste of gyprocwand.
Om kosten van een nieuwe verlaagde plafond te besparen voor het aanpassen van het lichtplan, en omdat het plafond reeds erg beperkt was in hoogte, wordt in de leefruimtes en de praktijk gewerkt met wandverlichting.
De muren waren reeds voorzien van een leempleister, een ecologisch materiaal dat de akoestiek verbetert en de luchtvochtigheid reguleert. Dit werd behouden omwille van de authentieke, warme uitstraling.
De aaneenschakeling van bergruimtes achteraan de woning zijn als een doolhof en enorm onpraktisch.
We kozen ervoor om deze open te werken en de keuken hier te plaatsen. Met kolomkasten tegen de muur links en een aanrecht tegen de muur rechts, waar we een groot raam voorzien zodat tijdens het koken kan genoten worden van een prachtig uitzicht over de weiden.
Hier kozen we voor meer kleur: een gespikkelde vloer en kersenrode kasten en werkblad maken van de keuken een eycatcher, zonder schreeuwerig over te komen dankzij de houten kolomkasten die tegenwicht bieden.
De achterdeur wordt vervangen door een glazen deur voor meer daglicht en vormt een gekleurde scheiding tussen keuken en berging, met plaats voor jassen en schoenen.
